คนเราจะเศร้าโศกได้อย่างไรหากบุคคลนั้นไม่นับถือศาสนาหรือความเชื่อในพระเจ้า? เราจะเข้าใจความหมายของการสูญเสียญาติอย่างน่าเศร้าโดยที่ไม่ต้องพะวงกับมายาคติและความเข้าใจผิดในสมัยโบราณได้อย่างไร พูดง่ายๆ ว่าคนๆ หนึ่งจะรับมือกับความเจ็บปวดและความเศร้าโศกของการสูญเสียคนที่รักโดยปราศจากการกุมบังเหียนที่เหนือธรรมชาติและเชื่อโชคลางได้อย่างไร คำถามเหล่านี้กวนใจฉันมาระยะหนึ่งแล้ว ความปั่นป่วนรุนแรงขึ้นหลังจากการตายของพ่อของฉัน
เติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อม
ทางศาสนาที่เคร่งครัด ฉันต่อสู้กับข้อเสนอเหล่านี้เพราะฉันรู้ว่าวันหนึ่งจะต้องเผชิญหน้ากันด้วยความเศร้าโศกและความเศร้าโศก จนกระทั่งการจากไปของคุณพ่อในเดือนเมษายน คำถามเกี่ยวกับความตายและการปลิดชีพได้กลายเป็นแบบฝึกหัดวิชาการมากกว่า แต่ตอนนี้พวกเขาไม่เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป ความตายเข้ามาใกล้มาก ตอนนี้ฉันกำลังเศร้าโศกฉันเสียใจในแบบที่ไม่เคยเป็น ฉันใคร่ครวญและไตร่ตรองถึงความตายและการตาย ในกรณีของความตาย หลายคนใช้เรื่องเล่าเกี่ยวกับศาสนาและเรื่องเหนือธรรมชาติเพื่อทำความเข้าใจความเศร้าโศกของพวกเขาหรือเพื่อปลอบโยนผู้สูญเสีย บางประเด็นชี้ไปที่การปลอบโยนตำนานและความเชื่อโชคลางที่ประมวลไว้ในพระคัมภีร์และประเพณีเพื่อให้การสนับสนุนทางอารมณ์แก่ผู้ที่คร่ำครวญ หลายปีก่อน ระหว่างการเยี่ยมแสดงความเสียใจ เพื่อนคริสเตียนคนหนึ่งสังเกตว่าศาสนาซึ่งตรงข้ามกับทัศนะที่ไม่นับถือศาสนานั้นมีความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นในการปลอบโยนและปลอบโยนผู้ที่กำลังคร่ำครวญ หลังจากที่ผู้โศกเศร้าสวดอ้อนวอนเพื่อเป็นเกียรติแก่คนตายแล้ว เขาก็หันมาหาฉันและกล่าวว่า “นั่นเป็นเหตุผลที่ดีที่จะนับถือศาสนา” ฉันยังคงสงสัยอยู่เรื่อยๆ เกี่ยวกับความแตกต่างที่สำคัญถ้ามี ว่าสายการอ้อนวอนเหล่านั้นสร้างขึ้นจากข้อเท็จจริงของความตายและการปลงพระชนม์
ทางแห่งความเศร้าโศก
ของศาสนากำหนดไว้บนสมมติฐานที่ว่าคนตายอยู่ในที่ที่ดีกว่า คนตายได้ไปสวรรค์หรือสวรรค์ที่ซึ่งไม่มีความทุกข์หรือความเจ็บปวด ศาสนาสอนให้เชื่อว่าคนตายไม่ตาย ว่าคนตายได้ผ่านเข้าสู่ดินแดนแห่งความสุขนิรันดร์ที่ซึ่งพวกเขาจะมีชีวิตอยู่และชื่นชมยินดีตลอดไป ผู้ศรัทธาอ้างว่าดึงพลังจากข้อเสนอเหล่านี้ ผู้มีศรัทธาปลอบโยนผู้สูญเสียหรือพยายามทำให้พวกเขาได้รับพลังจากความเข้าใจผิดเหล่านี้ พวกเขาบอกเราว่าคนที่ตายจากโลกนี้ไปยังอีกโลกหนึ่ง คนตายละจากที่นี่และตอนนี้เพื่อปรโลก ชีวิตนี้เพื่อชีวิตอื่น- ชีวิตหลังความตาย เป็นเช่นนั้นหรือไม่?
ในขณะเดียวกันก็ไม่มีหลักฐานยืนยันข้อเรียกร้องที่ไม่ธรรมดาเหล่านี้เลย ตามนิสัยการไว้ทุกข์ ผู้มีศรัทธาใช้สมมติฐานเหล่านี้เพื่อให้เข้าใจถึงความเศร้าโศก แต่พวกเขาไม่เคยถามว่า: เรื่องเล่าเหล่านี้ปลอบใจหรือไม่? หรือดีกว่า ข้อเสนอเหล่านี้ไม่ใช่คำเปล่า หรือเป็นเพียงพิธีการแสดงความเสียใจที่ไม่มีความหมายอะไร? ฉันไม่สนใจว่าข้อเสนอจะปลอบโยนหรือปลอบโยนหรือไม่ ความเศร้าโศกเป็นประสบการณ์ส่วนตัว ผู้ที่กำลังประสบกับอาการช็อกและบอบช้ำทางจิตใจสามารถบรรเทาได้ชั่วคราวแม้เพียงคำพูดที่โกหก ฉันไม่สนใจว่าการอ้างสิทธิ์ช่วยบรรเทาทุกข์ให้กับคนที่กำลังไว้ทุกข์หรือไม่ นั่นอาจจะเป็นเช่นนั้น ทำไมไม่? ฉันสนใจเป็นพิเศษในสิ่งที่เป็นความจริง สิ่งที่อยู่บนพื้นฐานของข้อเท็จจริงไม่ใช่นิยาย แน่นอน ฉันไม่ได้ต่อต้านการใช้คำกล่าวอ้างที่สมมติขึ้นในการโต้ตอบในชีวิตประจำวัน นิยายต้องถือว่าเป็นนิยาย ไม่ควรนำเสนอจินตนาการเป็นข้อเท็จจริงในนามของการปลอบโยนผู้ที่โศกเศร้า คนที่เสียใจหรือโศกเศร้าไม่ได้โง่หรือโง่ ที่พวกเขา? ผู้มาร่วมไว้อาลัยมีความตื่นตัวทางจิตใจและสติปัญญา การที่ผู้คนเศร้าโศกไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะระงับการใช้เหตุผลหรือวิจารณญาณที่มีเหตุผล บรรดาผู้ที่เสียใจจะไม่ปิดบังความเข้าใจและความซาบซึ้งในสิ่งที่เป็นจริงหรือเท็จ มีเหตุผลหรือไม่มีเหตุผล น่าเชื่อถือหรือเหลือเชื่อ ผู้ไว้ทุกข์ไม่ควรโกหกด้วยวิธีดั้งเดิมหรือแบบสถาบันในการสนับสนุนพวกเขา ฉันไม่เห็นจุดประสงค์ของกระบวนการแห่งความโศกเศร้าที่เต็มไปด้วยความเชื่อโชคลาง การที่ผู้คนเศร้าโศกไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะระงับการใช้เหตุผลหรือวิจารณญาณที่มีเหตุผล บรรดาผู้ที่เสียใจจะไม่ปิดบังความเข้าใจและความซาบซึ้งในสิ่งที่เป็นจริงหรือเท็จ มีเหตุผลหรือไม่มีเหตุผล น่าเชื่อถือหรือเหลือเชื่อ ไม่ควรโกหกผู้ไว้ทุกข์ด้วยวิธีดั้งเดิมหรือแบบสถาบันเพื่อสนับสนุนพวกเขา ฉันไม่เห็นจุดประสงค์ของกระบวนการแห่งความโศกเศร้าที่เต็มไปด้วยความเชื่อโชคลาง การที่ผู้คนเศร้าโศกไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะระงับการใช้เหตุผลหรือวิจารณญาณที่มีเหตุผล บรรดาผู้ที่เสียใจจะไม่ปิดบังความเข้าใจและความซาบซึ้งในสิ่งที่เป็นจริงหรือเท็จ มีเหตุผลหรือไม่มีเหตุผล น่าเชื่อถือหรือเหลือเชื่อ ไม่ควรโกหกผู้ไว้ทุกข์ด้วยวิธีดั้งเดิมหรือแบบสถาบันเพื่อสนับสนุนพวกเขา ฉันไม่เห็นจุดประสงค์ของกระบวนการแห่งความโศกเศร้าที่เต็มไปด้วยความเชื่อโชคลาง
